Dhurata e sinqerte
Një herë një njeri shkoi për vizitë te miku i tij. Qëndroi një kohë dhe u prit shumë mirë. Kur erdhi koha e ndarjes miku ia dhuroi një kalë.
Ky u mahnit nga bujaria e mikut dhe ashtu i lumtur u largua. Pas dhjetë ditësh njeriu u kthye me kalë. Edhe kësaj radhe miku e priti ngrohtë, por në fund e pyeti:
- Çfarë ndodhi?
- Nuk e di, iu përgjigj njeriu. Dëshiroja të shkoja në qytet, por kali më solli këtu.
- Në rregull, i tha i miku. Ky kalë ka lindur dhe është ushqyer në këtë fshat. Ai është lidhur me gjërat e mia dhe me stallën e tij. E kuptoj këtë, por mos harro se unë ta kam dhuruar ty dhe tashmë të takon ty.
Pas dy dite, njeriu bashkë me kalë u largua nga fshati.
Kaluan dhjetë ditë të tjera dhe papritur njeriu u paraqit përsëri në shtëpinë e mikut të tij. Përsëri u prit me ngrohtësi, dhe në fund miku e pyeti me butësi:
- Çfarë ndodhi këtë herë?
- E njëjta gjë, tha njeriu. Kali përsëri më ktheu te ti!
Por, kësaj radhe miku i tha:
- Unë do të mësoj se si duhesh të sillesh me kalin.
Kështu njeriu mësoi gjërat më kryesore se si duhej të sillej me kalin. Pas kësaj, njeriu shkoi dhe nuk u kthye më. Bashkëshortja kureshtare e pyeti bashkëshortin:
- Cili është roli yt në tërë këtë?
- Mund t’i japësh dikujt një dhuratë, por kjo nuk do të thotë se ai duhet ta keqpërdor atë. Obligimi ynë është që të dimë se si ta shfrytëzojmë dhuratën, i tha burri.
Në të njëjtën mënyrë Allahu i dashur ua dhuron njerëzve mendjen, zemrën, veshët, sytë dhe të mira tjera, por ata nuk dinë gjithmonë t’i shfrytëzojnë si duhet. Prandaj Ai, përveç dhuntisë, ka marrë edhe përgjegjësinë që t’i mësoj njerëzit se si t’i shfrytëzojnë dhuratat e Tij, duke i mësuar se si duhet të udhëheqin me “kalin”-nefsin e tyre, në mënyrë që ai mos t’i kthej pas në shkatërrim. Prandaj, kur ne t’i dhurojmë dikujt diçka, duhet të kemi durim, vendosmëri, dashuri dhe butësi që t’ia tregojmë atij të gjitha bukuritë e dhuratës. Për këtë mësuesit e sinqertë janë të shquar për butësinë dhe dashurinë ndaj njerëzve. Pra, mësuesi duhet ta mësoj nxënësin, për hir të Allahut, e jo për ndonjë dobi tjetër. Tregimi për dhuratën në mënyrë të bukur e tregon dashurinë e mësuesit ndaj nxënësit, gjegjësisht për butësinë që personi në pozitë më të lartë duhet të ketë ndaj personit në pozitë më të ulët.
