Zeri yt
Dy të moshuar , pas 40 vjetësh bashkëjetesë të shenjtë dhe të vërtetë , njiheshin mjaft mirë me njëri - tjetrin , por atëmëngjes midis tyre pati një keqkuptim .
Gjyshi ishte një burrë i qeshur , mjaft spontan , reagonte instiktivisht dhe ishte i nxituar kur fliste .
Gjyshja ishte mjaft e durueshme , dhe reagimet e saj ishin gjithmonë të qeta .
Cdo " sulmi "me fjalë ajo i përgjigjej me heshtjen e saj .
Të dy të moshuarit pjesën më të madhe të javës e kalonin vetëm , për shkak se tre fëmijët e tyre i kishin të martuar , nuk
jetonin në të njëjtin qytet , dhe vinin gjithmonë në fundjavë .
Ishte ditë e mërkurë kur debati filloi që në orët e para të mëngjesit .
Në orarin e ngrënies së mëngjesit mbizotëronte një heshtje e madhe , dhe i vetmi tingull që mbushte shtëpinë ishte
volumi i televizorit .
Gjyshi rrinte i ulur në kolltuk dhe prej instiktit herë pas here fliste , ndërsa gjyshja me heshtjen e saj rrinte në qetësi
.Kështu gjyshi mendoi një mënyrë për ta bërë për të folur , por pa dashur të fillonte debat prapë me gjyshen .
Kështu kur filloi të errej , gjyshi filloi duke kërkuar nëpër sirtarë dhe duke hedhur të gjitha ndërresat mbi krevat .
Gjyshja e pyet : Cfarë je duke bërë, çfarë kërkon ?
Dhe ai i përgjigjet : E gjeta , ...zërin tënd !
Zëri është dhuratë , mos i lejojmë problemet të na vjedhin mundësinë e mrekullueshme që na jep
komunikimi...
Heshtja është si i ftohti që na depërton në shpirt !!