Dy vellezerit

Dy vellezer rane nje dite pre e nje konflikti.Gjithe ajo harmoni,u prish per nje cast :Si fillim nje keqkuptim i vogel,me vone u be belaja.Pas nje periudhe acarimesh e fjalesh te hidhura...heshtje.

Nje mengjes,troket dikush ne deren e Besnikut.Ishte nje marangoz qe kerkonte pune."Ndoshta ju me ndihmoni.""Po"-tha ai."Kam nje pune per ty ! E sheh ate perroin atje? Pertej tij eshte fqinji im,ne fakt vellai im i vogel.Me ngre nje gardh tre meter te gjate,qe te mos ia shoh me syte."Marangozi e kuptoi situaten.Ai punoi

 gjithe diten pa pushuar dhe kur u kthye ne mbrembje,puna kishte mbaruar. Po c'te shihte !Aty s'kishte gardh,por nje ure qe bashkonte dy anet e perroit!"Pune e shkelqyer !"-tha vellai i vogel ,i cili po vinte drejt tij krahehapur."Ndertove nje ure pas gjithe asaj qe kam bere?! Je vertet i madh !"

U takuan te dy ne mes te ures duke u perqafuar. Kur pane se marangozi po largohej i thane :

"Prit! Qendro dhe ca dite se ka ende pune per ty."" Do qendroja me kenaqesi,"

-tha marangozi,"por me presin ura te tjera...."?