Fuqia e veprimit

Një ditë kur unë isha nxënës në shkollë të mesme pashë një djalë të klasës time që po kthehej nga shkolla për në shtëpi .
Emri i tij ishte Kyle dhe në duar kishte marrë të gjithë librat e shkollës .Thashë me vete : Pse duhet ti marrë të gjithë librat me vete në shtëpi , sot që ishte edhe e premte ? Duhet të jetë një djalë i çuditshëm !Unë fundjavën time e kisha planifikuar ( festë dhe një lojë futbolli me miqtë e mi )kështu që ngrita supet dhe vazhdova .
Ndërsa ecja pashë një grup djemsh që po vraponin në drejtim të tij .I rrëzuan të gjithë librat në tokë , ndërsa Kyle e shtynë duke e rrëzuar në baltë.Syzet i ranë pak më larg, në bar .Ai ngriti sytë dhe unë pashë shumë trishtim në sytë e tij.Më goditi në zemër ...
U nisa drejt tij për ta ndihmuar që të gjente syzet , dhe pashë që sytë i kishte të mbushur me lot .Unë i dhashë syzet dhe i thashë :Ata djem janë me të vërtetë të dhunshëm , duhet të mësojnë të jenë normal .
Më vështroi dhe më tha : Faleminderit !
Kishte buzëqeshje në sytë e tij , një buzëqeshje si ajo që shpreh mirënjohjen e vërtetë .Më pas e ndihmova të mblidhte librat dhe e pyeta se ku jetonte .Banonte afër meje , por unë nuk e kisha parë asnjëherë më parë ,sepse ai kishte studiuar në një shkollë private .Folëm gjatë gjithë rrugës dhe unë e ndihmova për librat .Dukej djalë i mirë dhe i sjellshëm , për këtë arsye e ftova të luante me miqtë e mi .Ai pranoi menjëherë.Kaluam bashkë fundjavën . Miqve të mi u pëqeu shumë Kyle .
Të hënën e pashë përsëri të ngarkuar me libra dhe i thashë : Djalë do bëhesh plot muskuj duke mbajtur çdo ditë gjithë këtë peshë .Ai qeshi dhe më dha gjysmat .
Gjatë katër viteve të ardhshëm ne u bëmë miq të ngushtë .Në vitin e fundit vendosëm për emrat e universiteteve ku do të shkonim .Të dy në drejtime të ndryshme , por unë e ndieja se distanca nuk do e prishte miqësinë tonë .Kyle dëshironte të bëhej mjek , ndërsa unë mësues futbolli .Kyle ishte i pari i klasës dhe unë e tallja duke i thënë " budalla "
Ai duhej të përgatiste një fjalim për ditën e diplomimit .Unë u kënaqa që nuk isha në vendin e tij .Atë ditë ai ngjante shumë bukur ,"vajzat linin kokën pas tij " dhe unë të them të drejtën ndihesha pak xheloz .
Sot ishte një ditë që e kishte bërë shumë nervoz , iu afrova , i rashë nga shpatullat dhe i thashë :Hej , do ia hedhësh për bukuri , çdo gjë do shkojë mirë !
Ai më vështroi plot mirënjohje dhe më falenderoi .
Ai e filloi fjalimin : Falenderoj të gjithë ata që na ndihmuan të kalojmë këto vite të vështira : Mësuesit , prindërit , trajnerët por veçanarisht miqtë e vërtetë.
Jam këtu për t'ju thënë se të jesh mik i vërtetë është dhurata më e mirë që ju mund të bëni .
Dua t'ju tregoj një histori :

Fillova ta shikoj me dyshim mikun tim ndërsa ai tregonte për ditën e takimit tonë .Atë ditë ai kishte planifikuar të vriste veten gjatë fundjavës .Ai tregoi që të premten kishte pastruar dollapin e tij ,që të mos lodhte nënën, duke çuar të gjithë librat në shtëpi .Kyle më vështroi dhe më buzëqeshi .
Fatmirësisht miku im më shpëtoi dhe unë nuk e kryeva këtë akt të tmerrshëm .Të ftuarit filluan të flitnin me njëri - tjetrin .Djali më popullor i shkollës sapo na kishte treguar për momentin e tij më delikat .Prindërit e tij më buzëqeshën plot mirënjohje .Unë asnjëherë në jetën time nuk kisha parë të tillë buzëqeshje .


Kurrë mos nëvlerësoni fuqinë e veprimeve tuaja !
Me një gjest të vogël mund të ndryshoni jetën e një personi për mirë apo për keq !