Guret e cmuar

Kohe me pare, nje burre po ecte ne plazh, ne nje nate me hene te plote... Mendoi se po te kish patur nje makine te re do te ishte i lumtur. Nese do te kish pasur nje shtepi te re do te ishte i lumtur Nese do te kishte pasur nje pune te shkelqyer, do te ishte i lumtur Nese do te kishte pasur nje grua te perkryer do te ishte i lumtur... Ne ate cast u pengua me nje çante plot me gure. Filloi te luante me guret, duke i hedhur ne det, nje per çdo here qe kish menduar: Sikur te kisha...do isha i lumtur... Derisa mbeti vetem me nje gur ne çante, te cilin vendosi ta mbante Kur mberriti ne shtepi, verejti se ai gur ishte nje diamant i çmuar Mendoi se sa diamante kishte hedhur poshte duke lozur ne det, pa e vene re se ishin gure te çmuar Keshtu bejne njerezit... Enderrojne ate qe nuk kane pa i dhene rendesi asaj qe kane prane Po te verenin me mire, do te shihnin se sa me fat jane... Lumturia eshte shume me prane asaj qe mendojme... Çdo gur do pare me me shume rendesi... Çdo gur mund te jete nje diamant i çmuar!çdo dite e jona mund te jete nje diamant i çmuar dhe i pazevendesueshem... Çdokush nga ne mund te vendose nese ta vleresoje gurin apo ta hedhe ne det...Po ti, a po luan me guret? Humbja me e madhe eshte te vdesim perbrenda teksa jetojme. Jetoje plotesisht çdo dite...