Profili i Gogut dhe Magogut dhe i grupeve të fesadit që ata i kontrollojnë

Dr. Tammam Adi

Në fillim të Sures El-Bekare të Kur’anit, All-llahu (xh.sh.) e përshkruan një grup njerëzish, të cilët kolektivisht e praktikojnë fesadin. Ai e përshkruan hipokrizinë e tyre, besimet e tyre të çuditshme, mënyrën e tyre të operimit (modus operandi), strukturën e tyre organizative dhe Ai madje i përmend edhe organizatorët e fshehtë të tyre.

Siç rezulton, ato ajete faktikisht e përshkruajnë Gogun dhe Magogun dhe grupet e tjera të fesadit që punojnë për ta.
1. Front i rremë fetar. Grupi rrejshëm pretendon se beson në All-llahun (xh.sh.) dhe në Ditën e Fundit (ue minen-nasi men jekulu amenna bil-lahi ue bil-jeumil-ahiri ue ma hum bi mu’minin, juhadiunall-llahe uel-ledhine amenu… Kur’an, El-Bekare, 8-9, 14).

2. Kode të pazakonshme të fesë. Grupi është shumë kryelartë për të marrë pjesë në besimin e çilter të njerëzve të zakonshëm, të cilët ata i quajnë ‘budallenjë’ (ue idha kile lehum aminu kema amenen-nasu kalu enu’minu kema amenes-sufeha’ë, Kur’an, El-Bekare: 13).

3. Mendërisht të çrregulluar. Pjesëtarët e grupit kanë sëmundje mentale dhe shpirtërore (zemra të sëmura), të cilat All-llahu (xh.sh.) ua përkeqëson edhe më shumë (fi kulubihim meredun fezadehumull-llahu mereda, Kur’an, El-Bekare: 10). Këtu mund të përfshihet një logjikë e shtrembëruar, rituale të çuditshme dhe çoroditje seksuale.

4. Deklarata për mision pozitiv. Grupi rrejshëm pretendon se ata kanë një mision pozitiv dhe konstruktiv brenda shoqërisë (ue idha kile lehum la tufsidu fil erdi kalu innema nahnu muslihun… Kur’an, El-Bekare, 11-12).

5. Takime të fshehta, komplote. Pjesëtarët udhëheqës të grupit rregullisht mbajnë takime të fshehta me udhëheqësit e tyre më të lartë për ta përtërirë besnikërinë dhe për ta diskutuar veprimtarinë (ue idha haleu ila shejatinihim kalu inna me’akum… Kur’an, El-Bekare: 14, shih edhe 76 dhe Ali Imran: 119-120).

6. Udhëheqësit më të lartë janë “shejtanët (djajtë)”. Pjesëtarët udhëheqës u raportojnë udhëheqësve më të lartë, të cilët All-llahu (xh.sh.) i identifikon si shejtanë (ue idha haleu ila shejatinihim… Kur’an, El-Bekare: 14). Këtu Kur’ani për herë të parë e përmend termin “shejtan”. Ai ndodh të jetë në shumës. Në dy paragrafët pasues, unë do ta shqyrtoj se kush janë ata shejtanë dhe se si ata i rekrutojnë, i motivojnë dhe i udhëheqin grupacionet e fesadit, të cilat punojnë për Gogun dhe Magogun.

Shejtanët: udhëheqës karizmatikë me fjalime të ëmbla dhe mashtruese

Përveç Satanit (Iblisit, babait të xhindeve), mashtruesit të madh (el-garur), All-llahu (xh.sh.) ka përcaktuar shejtanë nga njerëzit dhe xhindet si organizatorë të opozitës ndaj pejgamberve (ue kedhalike xhealna likul-li nebjjin aduvven shejatinel-insi uel-xhinn, Kur’an, El-En’am: 112). Këta shejtanë e frymëzojnë (juhi, njoftojnë fshehtazi ose indirekt) njëri-tjetrin me gjuhë të artë (zuhrufel-kauli) që përdoret si një mjet për mashtrim (gurura). Zemrat dhe mendjet (kulub) e atyre që nuk besojnë në botën tjetër (Ahiret) do ta dëgjojnë gjuhën e tillë, do ta pranojnë dhe si pasojë ata do të bëjnë çfarëdo mëkatesh. (Kur’an, El-En’am: 113).

Kush janë këta organizatorë të fesadit?

Udhëheqësit më të lartë të Gogut dhe Magogut (Je’xhuxhëve dhe Me’xhuxhëve) dhe grupeve aleate të fesadit i përkasin Bijve të Izraelit

Në një përshkrim tjetër mbi takimet e fshehta të grupeve të fesadit, pjesëtarët udhëheqës dhe udhëheqësit më të lartë (shejtanët) identifikohen si të tillë që i përkasin të njëjtit grup (“kur ata në mënyrë të fshehtë takohen me njëri-tjetrin”, ue idha hala ba’duhum ila ba’d kalu etuhaddithunehum bima fetehall-llahu alejkum… Kur’an, El-Bekare: 76). Kush është ky grup?

Konteksti këtu i referohet një grupi, i cili konspiron që ta refuzojë Islamin pavarësisht nga përshkrimi preciz i Tevratit (Toras) mbi Pejgamberin e tij. Grupi identifikohet si Bijt e Izraelit (Beni Israilët), ku sjellja e tyre plotë fesad nuk ka ndryshuar shekuj me radhë (Kur’an, El-Bekare: 40-73) dhe nuk do të ndryshojë as në të ardhmen (zemra të kthyera në gurë, kurrë nuk do të besojnë në Kur’an, El-Bekare: 74-75). Sjellja e tyre konspirative përshkruhet përmes incidentit të lopës (Kur’an, El-Bekare: 67-73): All-llahu (xh.sh.) i urdhëroi ata që ta therin një lopë dhe trupin e viktimës ta godasin me pjesë të saj. Viktima u ringjall përkohësisht dhe i tregoi vrasësit e saj (kateltum nefsen, ju – pra në shumës – e mbytët një njeri). I tërë komuniteti i Bijve të Izraelit kishte konspiruar që ta fshehte se kush e kishte bërë vrasjen (uall-llahu muhrixhun ma kuntum tektumun, dhe All-llahu do ta zbulojë atë që ju – pra në shumës – ishit duke e fshehur).

Në Kur’an, Bijtë e Izraelit (Beni Israilët) përmenden edhe si çifutë (el-jehud) ose Ithtarë të Librit (Ehli Kitab). Termi i fundit iu referohet edhe të krishterëve. Ngandonjëherë konteksti i Kur’anit e përcakton së për cilin komunitet është fjala, por ngandonjëherë iu referohet që të dyja komuniteteve.

All-llahu (xh.sh.) na tregon gjithashtu se “një grup nga mesi i Ithtarëve të Librit” (konteksti lë të nënkuptohet se ata janë ose të tërë çifutët ose një nëngrup i tyre) e braktisën Tevratin dhe në vend të tij i adoptuan fjalet (tregimet) e shejtanëve nga xhindet (ma tetlush-shejatin, Kur’an, El-Bekare: 101-102). Këto tregime mund të jenë të përfshira në Telmud, njëri nga librat e shenjtë të Hebraizmit.

Për më tepër, All-llahu (xh.sh.) na tregon se të tërë çifutët (el-jehud) bashkarisht punojnë shumë (jes’aune, pra shumës) për të shkaktuar fesad (ue jes’aune fil erdi fesaden, Kur’an, El-Maide: 64). Këtu përfshihet fesadi fetar dhe të gjitha llojet tjera të fesadit. Të mirët nga Ithatrët e Librit (çifutët e mirë), të përjashtuar nga ky rregull, janë ata që e pranojnë Kur’anin (Ali-Imran: 113-115).

Duke u bazuar në argumentet e mësipërme, konkludoj se shejtanët nga mesi i njerëzve, të cilët i udhëheqin Gogun dhe Magogun dhe grupet e fesadit që punojnë për ta, patjetër duhet që të jenë nga mesi i Bijve të Izraelit, të cilët i pasojnë fjalët (tregimet, udhëzimet) e shejtanëve nga xhindet.

Në paragrafet paraprakë, unë e tregova bazën kur’anore mbi marrëdhënien në mes Gogut dhe Magogut. Kjo lidhje është vendimtare për shqyrtimin e pjesës tjetër të ajeteve që i përmendin Gogun dhe Magogun.

Gogu dhe Magogu i kanë rikthyer Bijtë e Izraelit në “qytetin e tyre” (Jeruzalem)

Në Suren El-Enbija, ajetet 95-97, All-llahu e përmend një qytet në lidhje me Gogun dhe Magogun.

?????????? ??? ?????? ??????????? ?????? ????????? ? ???? ?? ????? ?????? ???????? ?? ? ?? ??? ??????? ?

???????????? ?????? ????? ???? ? ?????? ??????? ?????? ?????? ?????? ? ??? ????? ?? ???? ? ??? ??????? ?

Qyteti ishte shkatërruar dhe ajetet konstatojnë se populli i tij është i ndaluar që të rikthehet aty derisa kushtet e poshtëshënuara të jenë përmbushur:

1.  Gogu dhe Magogu të jenë çliruar.

2. Gogu dhe Magogu të kenë shtrirë prezencën e tyre në mbarë botën. “Min kul-li hadebin jensilun” më së paku përmban kuptimet e mëposhtme:

a)  Gogu dhe Magogu të jenë kryqëzuar dhe të kenë pasardhës në çdo familje mbretërore dhe elitë sunduese.

b) Gogu dhe Magogu të kenë depërtuar në çdo organizatë (hadeb = strukturë, organizatë e përzier).

c)   Gogu dhe Magogu të vërsulen tatëpjetë çdo kodrine (bregu) – të sulmojnë ose të bëjnë luftë gjithandej.

Këto kushte na sjellin ndërmend se Gogu dhe Magogu do ta ndihmojnë popullin e qytetit të shkatërruar që të rikthehet në të. Shejh I. N. Hoseini në mënyrë të suksesshme i lidh këto ajete me historinë e Jeruzalemit. Ai thekson se Bijtë e Izraelit vërtetë janë sjellur sërish në Jeruzalem gjatë shekullit të kaluar, pasi që qyteti ishte shkatërruar shumë kohë më parë dhe ata ishin dëbuar nga aty. Këto ajete e shpjegojnë atë se pse është krijuar Izraeli dhe se pse Bijtë e Izraelit u detyruan që të riktheheshin në qytetin e tyre të vjetër (Jeruzalem). Shejhu në mënyrë korrekte argumenton se ata që e përfunduan këtë vepër patjetër duhet të jenë Gogu dhe Magogu.

Fakti që udhëheqësia e Gogut dhe Magogut janë nga mesi i Bijve të Izraelit e sqaron shkakun për këtë akt.

Në kohën që Gogu dhe Magogu ta kenë përmbushur këtë mision, Premtimi i Vërtetë (el-ua’dul hakk, Ora ose Dita e Fundit) do të jetë afruar. Kjo ndoshta nënkupton rikthimin e Isait (a.s.), të cilin Bijtë e Izraelit e refuzuan dhe tentuan që ta kryqëzonin. Në këtë kohë, ata që nuk besuan në misionin e tij të vërtetë do të mbesin me gojë dhe sy të hapur nga e vërteta (shahisatun ebsarul-ledhine keferu) dhe do ta kuptojnë së më është shumë vonë për ta shmangur dënimin.

Argumenti i Shejh Hoseinit mbi të qenit Jeruzalemi qyteti i shkatërruar i përmendur në ajet konfirmohet nga kjo që vijon. All-llahu (xh.sh.) na tregon sa Ai ka vendosur që Bijtë e Izraelit dy herë do të forcohen (d.m.th., do të bëhen të fuqishëm) dhe do të bëjnë fesad në Tokë (Kur’an, El-Isra: 4-8). Forcimi i parë i tyre tashmë ka ndodhur (ue kane ua’den mef’ula: dhe ai qe një caktim i përmbushur). Unë argumentoj se ne jemi duke e dëshmuar forcimin e tyre të dytë (fraza “ua’dul ahireti” në këtë ajet nënkupton “caktimin e fundit [të forcimit]”). Siç u profetizua në një ajet tjetër, kur ky forcim (ngritje në pozitë) i fundit ndodhi (fraza e njëjtë: “ua’dul ahireti”), Bijtë e Izraelit u sollën sërish në Jeruzalem nga të tjerët nga shumë vende të ndryshme (fe idha xhae ua’dul ahireti xhi’na bikum lefifa, Kur’an, El-isra: 104).

Dexhxhalli (Mesihu i rremë), udhëheqësi i Gogut dhe Magogut

Më lartë kam treguar se udhëheqësit më të lartë të Gogut dhe Magogut patjetër duhet të jenë nga ata Bijë të Izraelit, libri i shenjtë i të cilëve janë fjalët (tregimet) e djajve nga xhindet. Njëri nga ta duhet patjetër të jetë më i larti nga të gjithë. Hadithi na konfirmon këtë konkluzion dhe i referohet një personaliteti çifut të quajtur El-Mesihud-Dexhxhal (Mesihu i rremë, ngatërrestar, batakçi). Pejgamberi (s.a.v.s.)                         e identifikoi atë me Ibn Sejjadin, një djalosh çifut që jetonte në Medine. Hadithi gjithashtu na tregon se Dexhxhalli të njëjtën kohë u shfaq në një formë tjetër në një ishull të caktuar. Siç duket, Dexhxhalli shfaqet në forma dhe faza të ndryshme. Në librin e tij, Jeruzalemi në Kur’an, Shejh Hoseini i trajton fazat e Dexhxhallit.

Gogu dhe Magogu kanë depërtuar në sektet religjioze

Duke u bazuar në përshkrimin kur’anor mbi strukturën tipike të grupeve të fesadit, Ibn Mes’udi r.a. (shoku i famshëm  i Pejgamberit s.a.v.s.) sektet islame që po shfaqeshin në atë kohë i quajti “Çifutët e Islamit”. Ajo që ai e pati ndërmend me këtë shprehje ishte ajo se ata manifestonin karakteristika tipike të grupeve të fesadit që konceptohen dhe drejtohen nga çifutët. Hadithi na tregon se të gjitha sektet janë në Xhehennem. Vetëm ata që mbahen fortë pas Kur’anit dhe Sunnetit janë të shpëtuar.

Edhe disa sekte krishtere, hindu, budiste, ateiste dhe politeiste manifestojnë disa karakteristika të grupeve të fesadit.

Natyrisht se këto sekte bashkohen me grupin më të fuqishëm të fesadit, Gogun dhe Magogun. Ndërsa ne po flasim, udhëheqësit e këtyre sekteve ka mundësi që janë duke u koordinuar me Dexhxhallin.

Ndoshta kjo është ajo se pse All-llahu (xh.sh.) i ndalon muslimanët që t’i marrin çifutët ose krishterët si mbrojtës ose aleatë (eulija’ë). Ai na paralajmëron se ata janë mbrojtës dhe aleatë vetëm të njëri-tjetrit (ba’duhum eulijau ba’d, Kur’an, El-Maide: 51). Shejh Hoseini në mënyrë specifike e thekson se aleanca në mes çifutëve dhe krishterëve europianë është mishërim i Gogut dhe Magogut.

Nënkuptimet

Shejh Hoseini i mendon thellë pasojat shpirtërore, sociale dhe politike të çlirimit të Gogut dhe Magogut. Unë mendoj se pyetja më e rëndësishme është kjo: si mundet që ne të shmangemi për të mos u bindur nga fjalimet e ëmbla të udhëheqësve karizmatiko-satanikë për t’i shoqëruar në aktivitete në dukje të mira, e që në fakt janë aktivitete të këqija të fesadit? Sureja El-Kehf na ofron një përgjigje: tërhiquni nga qytetet. Edhe Hadithi na rekomandon këtë gjë.

Integriteti kolektiv i Ummetit (komuniteti global musliman) është shpartalluar që moti. Hilafeti Islam (qeveria qëndrore) nuk mundet kurr që të restaurohet përderisa rendi botëror i Gogut dhe Magogut e kontrollon botën. Sureja Es-Saff: 1-14 na jepë një pasqyrë të historisë botërore dhe ngjarjeve të të ardhmes. Ata me mendje të çrregulluar nga mesi i Bijve të Izraelit që e kanë tradhëtuar Musain (a.s.) dhe Isain (a.s.) do të përpiqen më kot që ta pengojnë dritën All-llahut (xh.sh.). Ata e propozojnë Mesinë e tyre të rremë, Dexhxhallin, në vend të Isait (a.s.). Trupat e tyre të Gogut dhe Magogut e kanë vërshuar globin. Mirëpo, Imam Mehdiu (a.s.) do ta nisë betejën finale kundër tyre dhe Isai (a.s.) do ta përfundojë atë. E pastaj ai (Isai a.s. – sh.p.) do ta sundojë Tokën në pajtim me Islamin. (zeriislam)

Përktheu dhe përshtati nga gj. angleze:

Daim Abazi