Unë jam Dynjaja

Imam gazaliu na jep shembullin e atij qe ishte duke ecur neper xhungel,
dhe e kthen koken pas nga ku e sheh nje luan i cili vrapon pas tij dhe fillon te vrapoje, pastaj shkon tek nje bunar dhe hidhet ne te.
Duke u hedhur ne te,ai mbahej per nje litar.Pastaj shikoi poshte dhe e pa nje gjarper te madh,me gojen e tij te hapur,duke pritur qe ai te binte poshte.
Perbmi te eshte luani(duke pritur)dhe se poshtmi eshte gjarperi.
Mbeshtetja e tij e vetme eshte litari dhe gjeja e vetme qe ai e sheh jane dy minje.
Nje mi i zi dhe nje mi i bardhe.Ata ishin ne krye te litarit dhe filluan ta hanin litarin.Permbi eshte Luani,ndersa perfundi eshte gjarperi,dhe e vetmja mbeshtetje eshte litari,i cili po hahej nga minjte.Perpara tij ai e sheh nje vrime mjalte.
Pastaj e merr mjaltin.Dhe per momentin embelsia e mjaltit e ben ate te harroje luanin,gjarperin,madje dhe dy minjte mbi litare.Imam Gazaliu(Allahu e meshirofte) thote:Luani eshte vdekja,e cila gjithmone eshte ne ndjekje te njeriut.
Gjarperi eshte varri,ne te cilin cdo njeri do te bie.Litari eshte jeta e njeriut,
miu i bardhe eshte dita,ndersa miu i zi eshte nata.Litari,i cili paraqet jeten,
dita dhe nata,te gjitha ato po harxhohen gjate jetes se tij.
Cdo moment i cili kalon,me te vertete,cdo moment i cili shkon,
kurre me nuk do te kthehet.
Mund ta shpenzosh dynjane dhe cdo gje qe ke per ta kthyer nje moment,
kurre nuk do te mund ta besh ate.
Kjo eshte arsyeja se pse Ibn Xheuzi rahmetullah ka thene:
Te humburit e kohes eshte me e rende se vdekja.
Pse,sepse kur vdes ,lidhja jote me dynjane eshte shkeputur.
Por,kur e humb kohen,lidhja jote me Allahun eshte shkeputur.